Wartościowe cytaty (10)

Bella V. Dodd, Szkoła ciemności, Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s. 277-278.

«Kościół był zatłoczony. Wszystkie miejsca zajęte. Prawie nie było gdzie stać – ludzie szczelnie wypełnili nawy. Stałam tak w tłoku, w połowie drogi między ołtarzem a chórem. Zaczęła się Msza. Z chóru popłynęły kolędy. Trzej księża w białych ornatach sprawowali starożytny rytuał. Dzwon zadzwonił trzy razy, ludzie padli na kolana w uwielbieniu. Patrzyłam na twarze pogrążone w łagodnym świetle, nabożne i pełne wdzięczności. Zrozumiałam, że to właśnie tu, wokół mnie były te masy, których tak długo szukałam; które chciałam kochać i pomagać im. Tu było to, czego na próżno szukałam w Partii Komunistycznej: prawdziwe braterstwo wszystkich ludzi. Tu byli mężczyźni i kobiety wszystkich ras i pozycji społecznych, w różnym wieku, połączeni miłością Boga. Tutaj braterstwo ludzi nabierało znaczenia. Modliłam się. – Boże, pomóż mi – powtarzałam w kółko. Tej nocy, po Pasterce, długo jeszcze spacerowałam ulicami Nowego Jorku, zanim wróciłam do mojego  pokoiku. Nie zauważałam mijających mnie ludzi. Byłam tak samo sama, jak już od dawna. Ale tlił się we mnie ciepły płomyczek nadziei. Wiedziałam, że prowadzona przez Gwiazdę coraz bardziej zbliżam się do domu».

Wartościowe cytaty (9)

Bella V. Dodd, Szkoła ciemności, Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s. 277.

«Autobus pełen był gwarzących radośnie ludzi. Siedziałam między nimi samotna, z głową opartą o szybę, patrząc jak uciekają w tył szare ulice. W wielu z tych zakątków przeprowadzałam kampanie. Chodziłam tymi ulicami przez długie miesiące wypełnione działaniami pozbawionymi znaczenia, marnotrawiąc najlepsze lata w udawanej walce. „Tak wiele zmarnowanych lat” – myślałam – „tak samo szarych, jak te ulice”».

Wartościowe cytaty (6)

Bella V. Dodd, Szkoła ciemności, Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s. 158-159.

«Matka zmarła w moich ramionach pewnej nocy kilka tygodni później. Śmierć nadała jej twarzy piękny wygląd. Kiedy stałam przy jej ciele, nagle zobaczyłam ją w jej wielkim, białym swetrze, z bochenkami chleba w rękach, kroczącą przez pola w Pilgrim’s Rest. Dokoła niej latały dzikie ptaki, które wiedziały, że przyszła je nakarmić. Zawsze pomagała ptakom, zwierzętom, dzieciom i dorosłym. Odtąd bardzo mi jej brakowało. […] Niekiedy, leżąc, zastanawiałam się, jak długą przebyłam drogę do takiej samotności. Jak daleko za sobą zostawiłam pokój w otoczeniu kasztanowców, w domu, w którym byli matka i ojciec, a także dzieci z naszej rodziny, gdzie planowałam swoją przyszłość».

Wartościowe cytaty (5)

Bella V. Dodd, Szkoła ciemności, Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s. 140-141.

«Gdy tak stałam przy łóżku ojca, patrząc nań i trzymając go za rękę, tata otworzył oczy – nadal niezwykle jasne i niebieskie. Nie mógł mówić, ale patrzył na mnie uważnie, a po chwili z jego oka spłynęła pojedyncza łza. Ten widok zapadł we mnie głęboko i niepokoił mnie później przez wiele lat, ponieważ w jakiś sposób wydawał się oznaczać smutek z mojego powodu. Z wyrzutami sumienia pomyślałam, że przez te wszystkie pełne zamętu lata zawiodłam go jako córka i opuściłam, pozbawiając swojego towarzystwa».

Wartościowe cytaty (4)

Romano Guardini, Bóg. Nasz Pan Jezus Chrystus. Osoba i życie, Fronda, Warszawa 1999, s. 394.

«Kiedy ktoś pyta: Co właściwie jest pewne? Tak pewne, że można dla tego żyć i za to umrzeć? - odpowiedź brzmi: miłość Chrystusa. Życie uczy nas, że tym czymś absolutnie pewnym nie są ludzie - choćby najlepsi i najmilsi; także nie nauka czy filozofia, czy sztuka, czy cokolwiek będącego wytworem człowieka. Również nie natura, tak pełna głębokiej ułudy; albo czas czy los... Nawet nie po prostu Bóg; grzech zbudził bowiem gniew Boga - i jak moglibyśmy bez Chrystusa wiedzieć, czego mamy od Niego oczekiwać? Pewna jest tylko miłość Chrystusa. Nie możemy nawet powiedzieć: miłość Boga, to bowiem, że Bóg nas kocha, wiemy ostatecznie tylko przez Chrystusa. A gdybyśmy to nawet wiedzieli bez Chrystusa - miłość może być też nieubłagana, a im jest szlachetniejsza, tym bardziej surowa. Dopiero przez Chrystusa wiemy, że miłość Boża jest miłością przebaczającą. Otóż pewne jest tylko to, co się objawiło na krzyżu: intencja w tym zawarta, moc, która wypełnia owo serce. Jest prawdą to, co często tak nieudolnie bywa głoszone: że serce Jezusa Chrystusa jest początkiem i końcem wszystkiego. I jeśli cokolwiek jeszcze jest pewne - tam, gdzie chodzi o życie wieczne i wieczną śmierć - jest pewne dzięki Niemu».