Auschwitz-Birkenau

Dziś byłem w tym miejscu. Już drugi raz w życiu. Najpierw Birkenau: brama śmierci i te tory, którymi wjeżdżały wagony z Nimi: z Ludźmi, Braćmi i Siostrami. Takimi jak my - mieli swoje marzenia, plany, zakochania... Za bramą zatrzymywał się ten pojazd śmierci. Była selekcja: zdrowi i chorzy; na życie i na śmierć. Selekcja! Co to za słowo; może w ogóle używać słów "rozeznanie" albo "personalizm" - skoro tak bardzo osobiście patrzono na indywidualne predyspozycje każdego Więźnia... I ci, którym się nie udało, bo byli chorzy, słabi, kulawi - po prostu nie rokowali nadziei na wzrost produkcji - od razu byli prowadzeni niby do łaźni, dezynfekcji; tylko, że już stamtąd nie wracali.

Może zbyt odważne porównanie. Ale czy w znacznie mniejszym stopniu nie dokonuje się dziś również jakaś "selekcja". Czy nie powiela się pewien demoniczny mechanizm? Tak często jesteś traktowany "w zależności od...": wieku, płci, urody, konta, znaczenia, władzy... W galeriach handlowych też dostaniesz pracę po selekcji. Nie licz na nią, jeśli metryka sprzed wczoraj, albo ...

Można się pytać: gdzie był Bóg? Ale można też zapytać: gdzie był człowiek? Jeśli usuwa się Boga, to o dobru i złu zaczyna decydować człowiek (który nie jest aniołem, lecz grzesznikiem) - a to wcześniej czy później prowadzi do zezwierzęcenia. Wystarczy nam już w historii Europy i Świata tych doświadczeń. Pomni właśnie na tę historię, której nieznajomość grozi jej powtórzeniem, trzeba utrzymywać należne Bogu miejsce w życiu człowieka i społeczeństwa.

Potem był KL Auschwitz. Muzeum, tłumy młodych ludzi. Dziwiłem się trochę mentalności, której nie rozumiem i nie chcę zrozumieć. Jak bowiem można pogodzić namacalne wręcz dotykanie tragedii śmierci ludzi, których liczby nie liczy się w tysiącach lecz w milionach z bezmyślnym żuciem gumy? Tutaj dziecięce buty, setki a może tysiące, grzebyki, zabawki, cele śmierci, ściana straceń, szubienica - a towarzycho niczego sobie: miele te gumy...
Była też grupa młodzieży żydowskiej. Odprawiali modlitwy, śpiewając piękne pieśni żałobne.

Dużo myśli w głowie, pytań. Czy my - ludzie - zmądrzeliśmy choć trochę? Mamy przed oczami świadectwa, co znaczy fałszywa ideologia rodząca pożądanie władzy na świecie; rodząca nienawiść i segregację bliźnich. Sprawdzianem jednak nie jest światowa wojna, lecz codzienność: ja i bliźni! Nigdy więcej wojny? Kochaj Boga i bliźniego.