François Mauriac, Aby zbawił, co było zginęło, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1958, s. 145.
«On miał nadal dziesięć lat, nie zrobił przecież nic złego. Spojrzenie matki przenikało narastającą warstwę nieznanych postępków i dziś nadal widziała go takim, jakim był dawniej. Nawet w najgorszym człowieku pozostaje coś czystego, dopóki żyje jego matka».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
zostaw ślad...